zondags diner

Ik ben weer eens lekker aan het koken geweest.
Ik had nog wat asperges over van vrijdag. We hadden een kilo vers (in Mildam) gestoken asperges gekregen, en dat vind ik net te veel voor 2 personen. Vandaag heb ik de overgebleven asperges gekookt en opgediend met een beurre blanc saus. Daarbij heb ik een St. Pietersvis filet gebakken. Een heerlijke combinatie.


Als desert heb ik vanmiddag roomijs met gember gemaakt en dit wordt opgediend in een caramelbakje. Het ijs had een custard als basis. Ik denk dat ik volgende keer toch maar weer het gewone roomijs recept van de ijsmachine gebruik. Die bakjes zijn erg leuk om te maken. Een soort kletskop die je over een ramequin bakje vouwt als ze af beginnen te koelen.

Bloggen met hindernissen

Soms wil ik echt nog even een stukje aan de blog toevoegen, maar dan lukt het gewoon niet. Het is niet dat ik geen inspiratie heb of niets lekkers gemaakt heb. Dat zit meestal wel goed. Wat ook goed (en in de weg) zit is Dolce Vita, onze mops.
Dolce maakt haar naam waar, ze is gek op genieten van het goede leven. Dat doet ze hier dus ook.

Citroensoufflé met lemon curd

Ik heb al weer een tijdje niets geschreven. Dat moet geen gewoonte worden. Gisteren heb ik nog een lekker toetje gemaakt. Ik had als hoofdgerecht weer verse Asperges met een op de huid gebakken snoekbaarsfilet vergezeld van een heerlijke hollandaise saus gemaakt, en we waren nog wel in voor iets zoets. Nu had ik bij AH een potje Lemon curd gekocht, een rijke citroen custard. Hieervan heb ik een eetlepel in een 4 ramequins gedaan. Drie ewitten zeer stijf kloppen en daarna met een eetl. suiker nog een minuutje kloppen. De dooiers met het sap en de rasp van 1 kleine citroen en 50 g suiker door roeren. De eiwitten voorzichtig door het dooier mengsel spatelen en daarna over de ramequins verdelen. De soufflé's 15 minuten bakken op 170 graden. Als ze uit de oven komen moet je ze 5 minuutjes laten afkoelen omdat anders de lemon curd te heet is (weet ik uit ervaring ;-) Beetje poedersuiker er over en opdienen. Een heerlijk luchtig hapje.

Nieuw in de keuken: De Slowcooker

Al een hele tijd wilde ik dit hebben, een echte slowcooker (ook wel crockpot). In Nederland maar mondjesmaat verkrijgbaar in kookwinkels, in Engelstalige landen helemaal trendy en inmiddels niet meer weg te denken uit de keuken: de slowcooker. Sinds de jaren ’70 is de slowcooker weer helemaal terug van weggeweest. De slowcooker is ideaal voor de drukke thuiskok die houdt van lekkere stoofgerechten. Je snijdt de avond van tevoren eventueel alvast de groenten en het vlees in stukken, doet ’s ochtends de stekker van de slowcooker in het stopcontact, stopt de ingrediënten in de cooker en giet er warm vocht op. Je trekt vervolgens de deur achter je dicht en úren later geurt bij thuiskomst een verrukkelijke stoofpot je tegemoet. Nog even rijst of puree erbij klaarmaken en genieten!De slowcooker bestaat uit een metalen buitenframe met verwarmingselement, met daarin een losse aardewerken binnenpot. De slowcooker onderscheidt zich van de gietijzeren pan met sudderplaatje door de thermostaat. Deze zorgt voor een constante temperatuur waardoor aanbranden onmogelijk is. Thuisblijven is dus niet nodig. Bovendien is er bij bereiding in de slowcooker minder vocht nodig dan bij bereiding in de stoofpan, omdat het vocht nauwelijks kan verdampen. Door de lage temperatuur blijven belangrijke voedingsstoffen bovendien optimaal bewaard. De aardewerken binnenpot kan na bereiding zó op tafel. Ik kan niet wachten om hier eens een lekkere stoofpot in te gaan bereiden.

Hollandaise saus: Roux vs Smith

Zaterdag zijn we naar Zwolle geweest. Ik wilde heel graag even bij een goed gesorteerde kookspullen winkel (Oldenhof) snuffelen. Op de markt in Zwolle heb ook Asperges en een stuk wilde zalm gekocht. 's Avonds wilde ik dit opdienen met een lekkere Hollandaise saus erbij. Ik heb het recept van meesterkok Roux gevolgd. Echt in alle rust de klassieke manier gevolgd voor een Hollandaise saus en het resultaat was.... een pan boter met omelet klontjes er in.
Wat nu, ik wil toch een lekkere saus hebben. Gelukkig heb ik ook de Keukengeheimen boeken van Delia Smith.
Delia helpt mij door de saus niet op het vuur maar in een keukenmachine te maken. 2 dooiers met peper en zout 1 minuut draaien. In een pannetje een mengsel van 1 dessertlepel citroen en 1 azijn verhitten tot het gaat pruttelen. Machine aan en de hete vloeistof er langzaam bij gieten. Machine weer uit. 110 gram boter smelten en even laten pruttelen. Dit in een druppelstraaltje door de saus draaien tot alle boter is opgenomen en klaar is de saus.
Gelukkig heeft dit gewerkt en konden wij gaan smullen.

Portobello gevuld met pittig roerei en mihoen

Ik had nog twee portobello's in de koelkast liggen maar wist niet zo maar wat ik er mee zou doen. Dan ga je even op het Internet kijken en vind genoeg leuke receptjes. Ik heb een recept uit de AllerHande gebruikt. Dit was (bovenverwachting) lekker. Vooral de dressing was een prettig mengsel van pittig, zuur, zoet en hartig. Het zag er ook heel leuk uit door de gefrituurde mihoen nestjes er bovenop. Het was natuurlijk ook extra lekker om dat er een eitje door heen moest en de kippen nu weer heerlijk in het zonnetje door de tuin scharrelen.

Als je op de titel van dit berichtje klikt, kom je bij het recept.

Bert en de dames Haanstra mogen weer naar buiten

Het was al aangekondigd maar vanochtend stond het ook in de krant:
“Kippen, eenden en ander pluimvee mogen maandag weer naar buiten. Na tweeëneenhalve maand binnenzitten acht minister Veerman (Landbouw) de kans op besmetting met het H5N1-vogelgriepvirus voor de vogels de komende tijd klein. “
Onze Bert heeft het meteen weer heel erg druk. Hij moet de (6) dames Haanstra de hele tijd bij elkaar houden en dat is veel meer werk in de tuin dan in de ren. Nu alleen hopen dat ze wel hun eitjes in het broedhok blijven leggen, we zijn hier nu wel aan gewend.